88/6/15:: 3:56 عصر
صادق میگلی
دیدگاه
ساعتمو کوک میکنم هرروز نه با حرکت خورشید نه بوقت گرینویچ
تنها به وقت دقیق ترین خاطرات تلخ بی وفایی تو
که از یادم نمی رود مگر اینکه ثانیه ها مرا فراموش کنند
خسته ام
خسته از رفتن یک راه دراز
خسته از حرص و آز
خسته از بیهوده آوردن دست, سوی یک میوه آویخته بر شاخه مغرور دراز
خسته از دست هوسهای کج ریز و درشت
خسته از کور گره های میان انگشت
منبسط در دل اشک
منقبض در دل مشت
پشت گوشم نجواست
عشق را باید کشت
بیگمان اهرمن است
آن همیشه ملعون
که ز آغازین روز
مرگ تدریجی رویای مرا
پیشواز آمده است
چه خیال خامی
چه نپخته هوسی
کی شود بی گل دشت
تا محبت جاریست
تا محبت جاریست
کلمات کلیدی: شعر شعور دلنوشته ها
